Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2009

Η ΑΠΕΙΛΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ

ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΟΠΙΑΝΟ ΚΡΥΒΕΤΑΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΒΑΝΙΑ .
«Είμαστε δύο χώρες με έναν κατ΄εξοχήν αλβανικό πληθυσμό»,- δήλωσε ο πρωθυπουργός της Αλβανίας Σαλί Μπερίσα στην πορεία της διήμερης του επίσκεψης στο γειτονικό Κοσσυφοπέδιο. Αποπεράτωσε την επίσκεψή του στις 7 Οκτωβρίου. Στην Αλβανία καί το Κοσσυφοπέδιο, όπως είπε, κατοικεί «ένας αδιαίρετος λαός από την άποψη του πνεύματος και της ομοιότητάς του». Αυτή η διαπίστωση στο πνεύμα της ιδέας της ίδρυσης της «Μεγάλης Αλβανίας» στα Βαλκάνια δεν έμεινε, βέβαια, απαρατήρητη από τη Ρωσία. Ο Ρώσος Υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ εξέφρασε την πεποίθησή του ότι «η δήλωση αυτή θα πρέπει να προκαλέσει την πρέπουσα αντίδραση και πρώτ’ απ’ όλα από την ΕΕ, και από το ΝΑΤΟ επίσης». Ο δόκιμος διδάκτορας ιστορικών επιστημών Πιοτρ Ισκεντέροφ, αναφερόμενος στην μεγαλοαλβανική απειλή, γράφει ότι δεν είναι η πρώτη φορά που ο Αλβανός πρωθυπουργός υποβάλλει επικίνδυνες για τη σταθερότητα στα Βαλκάνια ιδέες. Στα μέσα του Αυγούστου ο Σαλί Μπερίσα παρουσίασε από την τηλεόραση του Κοσσυφοπεδίου το «σχέδιο εθνικής ενότητας», το οποίο όπως είπε, καλείται να γίνει «οδηγό άστρο» για τους πολιτικούς της Αλβανίας και του Κοσσυφοπεδίου. Ο κ. Μπερίσα είχε ανακοινώσει τότε ότι «μαζί με πρωθυπουργό του Κοσσυφοπεδίου Χασίμ Θάτσι θα δουλεύουν έτσι ώστε να αποσυρθούν τα εμπόδια που δεν επιτρέπουν στους Αλβανούς να αισθάνονται την ενότητά τους σε όλο το έδαφος όπου κατοικούν».
Η τελευταία επίσκεψη του Αλβανού πρωθυπουργού στην Πρίστινα μπορεί να εκτιμηθεί ως αρχή ακριβώς τέτοιας «απόσυρσης των εμποδίων» ανάμεσα στην Αλβανία και το Κοσσυφοπέδιο. Τα μέρη υπέγραψαν μεταξύ άλλων, Συμφωνίες για την παραχώρηση στη διάθεση των αρχών του Κοσσυφοπεδίου του αλβανικού λιμανιού Shengin (Σέντζιν) και για τον εκσυγχρονισμό της σιδηροδρομικής γραμμής που συνδέει την Αλβανία και το Κοσσυφοπέδιο. Πολύ πιο φιλόδοξο είναι το σχέδιο κατασκευής σύγχρονου αυτοκινητόδρομου ανάμεσα στην Πρίστινα και το αλβανικό λιμάνι Durres, (Ντούρες). ΄Ολα αυτά, όπως είπε ο Σαλί Μπερίσα, θα επιτρέψουν το προσεχές κιόλας μέλλον τη συνένωση «των οικονομικών συστημάτων της Αλβανίας και του Κοσσυφοπεδίου».
Ο Αλεξάντρ Καρασιόφ, διευθυντής του τμήματος ιστορίας των σλαβικών λαών της Νοτιοανατολικής Ευρώπης του Ινστιτούτου Σλαβολογίας της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών δεν βλέπει τίποτα το περιέργο στο ότι η «έρπουσα» υλοποίηση των ιδεών της «Μεγάλης Αλβανίας» άρχισε ακριβώς με την δημιουργία ενιαίου συγκοινωνιακού συστήματος. Ο επιστήμονας υπενθύμισε σχετικά με αυτό τις πρώτες τέτοιου είδους δηλώσεις που είχαν ακουστεί από τα Τίρανα ακόμα τον Φεβρουάριο του 2008.«Είμαστε έτοιμοι να βοηθήσουμε τους αδελφούς μας Κοσοβάρους. Είμαστε έτοιμοι να κατασκευάσουμε στη Βόρεια Αλβανία δρόμο προς το μεγάλο λιμάνι Ντούρες έτσι ώστε σε περίπτωση κάποιου αποκλεισμού του Κοσσυφοπεδίου από τους Σέρβους, να μπορούσαν να έρχονται εκεί ελεύθερα οι παράγοντες της ΕΕ, εμπορεύματα και τρόφιμα». Τέτοιες ήταν οι επίσημες δηλώσεις της ηγεσίας της Αλβανίας, οι οποίες συνοδεύονταν επισής και από τις διακηρύξεις ότι οι Αλβανοί χαιρετίζουν την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου. Προς το παρόν δεν καταβάλλονται προσπάθειες για την πολιτική ενοποίηση, μαλλόν γιατί οι απόψεις των ελιτ της Αλβανίας και του Κοσσυφοπεδίου διαφέρουν ουσιαστικά,- παρατήρησε ο Αλεξάντρ Καρασιόφ. Ό,τι κι αν ήταν, τέτοια απειλή ωστόσο υπάρχει.
Ακόμα στα τέλη του 19ου –αρχές του 20ου αιώνα οι δυτικές χώρες και πρωτ’ απ’ όλα η Αυστρο-Ουγγαρία και Ιταλία χρησιμοποιούσαν απροκάλυπτα το αλβανικό κίνημα για τους γεωπολιτικούς τους σκοπούς, μαζί και για την εξασθένιση των θέσεων της Σερβίας και της Ρωσίας που την υποστήριζε. Κάτι περισσότερο. Το πολιτικό πρόγραμμα της ιδρυμένης το 1878 Λίγκας του Πρίζρεν απόβλεπε άμεσα στην συνένωση όλων των αλβανοκατοικημένων εδαφών στα Βαλκάνια σε μια κρατική δομή. Έτσι, λοιπόν, ο Σαλί Μπαρίσα και ο Χασίμ Θάτσι σήμερα εκπληρώνουν απλώς το πρόγραμμα που είναι συνταχθεί πριν 100 και πάνω χρόνια και υπολογίζουν ξανά, μάλιστα, πολύ δικαιολογημένα, στην υποστήριξη των δυτικών κρατών»,- θεωρεί ο Αλέξάντρ Καρασιόφ.