Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2009

ΑΦΥΠΝΙΣΤΕΙΤΕ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΣΤΕΙΤΕ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ.



Επειδή τα τελευταία χρόνια παράγινε το κακό με τους υβριστές της ΕΟΚΑ, με κύριο μοχλό την ηγεσία του ΚΚΚ-ΑΚΕΛ και κάποιους γραικύλους, και επειδή ακούστηκαν και μεμονωμένες έστω φωνές για να ζητήσουμε και συγγνώμη από τους Άγγλους επί τη βάσει της χριστιανικής μετάνοιας, νομίζω πως ήλθε ο καιρός η διοικούσα Εκκλησία να πάψει να είναι μια τεχνοκρατική διοίκηση χωρίς ποιμαντική δράση και να παίρνει θέση. Εκτός αν θεωρούν πως «δεν τρέχει τίποτα». Αν είναι έτσι, τότε να αναλύσουν τι σημαίνει Εκκλησία και ποιμαντική. Και παρεμπιπτόντως οφείλει να αναλύσει θεολογικά το Σχέδιο Ανάν επί τη βάσει του «ο συ μισείς ετέρω μη ποιήσεις» (βιβλίο Τωβίτ-Παλαιά Διαθήκη).

Γράφονται και λέγονται σημεία και τέρατα για διάφορα. Το θέμα όμως της υπόσκαψης του κύρους του πιο ωραίου αγώνα που έγινε ποτέ στον κόσμο είναι ζωτικής σημασίας και πρέπει αυτή η νοσηρή νοοτροπία των άκαπνων, απερίσκεπτων και ρηχών εγκεφαλοσυνειδήσεων να ανακοπεί. Δεν φτάνει που οι θυσίες τόσων νέων και οι απίστευτοι ηρωισμοί δεν είχαν το ποθούμενο τέλος, λόγω της ανεκδιήγητης ταλάντευσης του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και της τοτινής Ελληνικής Κυβέρνησης, πρέπει να λοιδωρείται και η θυσία του από πάνω; Ας μελετήσουν κάποιοι τα διακόσια περίπου βιβλία που γράφτηκαν για το κυπριακό πρόβλημα και ας πάρουν μολύβι και χαρτί να γράφουν τα συμπεράσματα για κάθε βιβλίο. Θα δουν καθαρά την αλήθεια. Για προδοσίες, για ηρωισμούς, για ψέματα και αλήθειες, για έντιμους και ανέντιμους και άτιμους. Ο όρκος στην ΕΟΚΑ ήταν σαφής: Στην 6η παράγραφο αναφέρει: «Τας πράξεις μου θα κατευθύνει μόνον το συμφέρον του αγώνος και θα είναι απηλλαγμέναι πάσης ιδιοτέλειας ή κομματικού συμφέροντος. Εάν παραβώ τον όρκον μου, θα είμαι ΑΤΙΜΟΣ και άξιος πάσης τιμωρίας».
Όπως αναφέρει ο στρατηγός Γρίβας στο «Χρονικό», «εφιστάτο ιδιαιτέρως η προσοχή του μυημένου επί των κάτωθι: Ο μη τηρών τα ανωτέρω ή ο διαδίδων μυστικά της Οργανώσεως ή ο μη υπακούων εις τας διαταγάς να εκτελήται». «Πας αισθανόμενος ότι είναι δειλός, δεν πρέπει να ορκίζεται και να γίνεται μέλος».
Από την Ιστορία της Ελλάδας και της Εκκλησίας, ο αγώνας για την Ελευθερία δεν είναι ασύμβατος με την έννοια του Θείου. Απεναντίας! Είναι στενά συνδεδεμένα. Ο γέρος του Μωριά έλεγε: «Όταν πήραμε τα όπλα, πρώτα είπαμε υπέρ πίστεως και έπειτα υπέρ πατρίδος». «Η Παναγία έβαλε την υπογραφή της στην ελευθερία της Ελλάδος και δεν την αθετεί». «Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους». Ας μην ανατρέξουμε σε άλλες πτυχές της Ιστορίας. Η Αγία Γραφή αναφέρει πλήθος χωρίων, όπου εκθειάζεται ο αγώνας κατά των κακών ανθρώπων και επιδρομικών κρατών. Ο Θεός αποδεδειγμένα, ο ένας και αληθινός Θεός, είναι «χθες και σήμερα ο αυτός και εις τους αιώνας» και αναφέρει στον Θείο Λόγο του ότι «τα ασθενή του κόσμου εξελέγξατο ο Θεός, ίνα τα ισχυρά καταισχύνη». «Θα συντρίψω την σύνεση των συνετών και τη σκέψη των σοφών αθετήσω».
Οι άγιοι πάντες «διά πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, ειργάσαντο δικαιοσύνην, εγενήθησαν (έγιναν) ισχυροί εν πολέμω, παρεμβολάς (στρατεύματα) έκλιναν αλλοτρίων (έτρεψαν σε φυγή). Τι είναι η πίστις; Τον ορισμόν τον έδωσε ο Απ. Παύλος: «Πίστις εστίν ελπιζομένων υπόστασις πραγμάτων έλεγχος ου βλεπομένων». (προς Εβραίους 11ον Κεφ.).
Δεν μας παίρνει ο χώρος για περισσότερα.
Για τις άτυχες στιγμές του αγώνα της ΕΟΚΑ είναι ανάγκη να θυμηθούν οι υβριστές της ότι δεν υπάρχει, δυστυχώς, αγώνας δίχως παρατράγουδα. Ας σκεφτούμε από πού ξεκίνησε ο ίδιος ο Χριστιανισμός και πού κατέληξε, κάποιες περιόδους της ιστορίας. Πόσω μάλλον οι κοινωνικές και εθνικές επαναστάσεις, όπως η Γαλλική Επανάσταση, η Ελληνική ή η Αμερικανική. Όπου έγιναν επαναστάσεις, υπήρξαν παρατράγουδα. Ας μη μιλήσουμε για την κομμουνιστική επανάσταση ούτε για τα «κατορθώματα» των κομμουνιστών στην Ελλάδα, στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής και στον εμφύλιο με το παιδομάζωμα. Θα επανέλθουμε.
*Θεολόγος, στέλεχος ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ